Kalwaria Krzyska
KALWARIA KRZYSKA
Rozwijające się nabożeństwo do Ukrzyżowanego Zbawiciela zrodziło myśl, inspirowaną przez Diecezjalną Komisję Sztuki Kościelnej, by na Górze Krzyskiej, obok kościoła parafialnego i domu katechetycznego imienia Ojca Świętego Jana Pawła II zbudować Drogę Krzyżową, rodzaj małej Kalwarii. Tę myśl zaaprobował ksiądz Arcybiskup i wkrótce przybyli do parafii członkowie Diecezjalnej Komisji Sztuki Kościelnej w osobach: przewodniczącego Komisji księdza biskupa Józefa Gucwy, dyrektora Muzeum Diecezjalnego księdza mgr Władysława Szczebaka i księdza mgra Tadeusza Bukowskiego, którzy wytyczyli usytuowanie 14 kaplic Drogi Krzyżowej. Projekt kaplicy opracowała mgr Anna Pawłowska z Tarnowa, został on zatwierdzony przez Kurię Diecezjalną w Tarnowie pismem z dnia 29 III 1988 roku. Po otrzymaniu zatwierdzenia przystąpiono do pracy, w wyniku której wybudowano 14 kaplic Męki Pańskiej na mocno zbrojonych fundamentach murowanych, wysokich na ponad 3 m, uwieńczonych metalowymi gablotami. W gablotach zostały umieszczone piękne obrazy Męki Pańskiej, malowane na płótnie w drugiej połowie XIX wieku przez włoskiego malarza Luigi Morgari, odnowione i zakonserwowane w pracowni konserwatorskiej przy Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie przez mgr Annę Pawłowską i mgr Zofię Pawłowską. Kaplice ukończono w lecie 1989 roku.
17 X 1989 roku ksiądz Arcybiskup Jerzy Ablewicz dokonał poświęcenia i inauguracji Drogi Krzyżowej. Po Ewangelii ksiądz Arcybiskup wygłosił do zgromadzonych podniosłe i głębokie kazanie na temat Krzyżowej Drogi Chrystusa i naszej drogi krzyżowej, którą mamy iść, pełniąc wolę Bożą i zachowując przykazania Boże w myśl słów Pana Jezusa „kto chce być uczniem moim, niech zaprze siebie samego, niech weźmie krzyż swój, niech idzie i naśladuje Mnie”. Po kazaniu Arcybiskup dokonał poświęcenia 14 kaplic - stacji Drogi Krzyżowej odmawiając przepisane modlitwy, po czym podszedł do dwunastej stacji i pokropił obraz Ukrzyżowania wodą święconą i okadził go. Inne stacje obsłużyli tym samym obrzędem rektor Seminarium Duchownego ksiądz prałat Władysław Kostrzewa. Wierni w tym czasie śpiewali pieśni naprzemian z chórem młodzieży przygotowanym przez księdza Jana Nalepę, miejscowego rodaka.
Po zakończeniu obrzędu poświęcenia Drogi Krzyżowej ksiądz Arcybiskup podszedł do nowego wysokiego dębowego Krzyża, górującego nad całym placem Drogi Krzyżowej, aby dokonać jego poświęcenia. Na poziomym ramieniu tego Krzyża widnieje napis: „W Krzyżu miłości nauka”, a na pionowym „Do końca nas umiłował”. Krzyż osadzony jest w żelazobetonowej oprawie, u jego stóp umieszczona jest granitowa tablica pamiątkowa z napisem: „Na chwalę Chrystusa Ukrzyżowanego i zbawienia nieśmiertelnych dusz J. E. Ks. Arcybiskup Dr Jerzy Ablewicz, Ordynariusz Diecezji Tarnowskiej – dokonał poświęcenia 14 stacji Drogi Krzyżowej i otworzył Dróżki Męki Pańskiej na górze Krzyskiej, w parafii św. Krzyża w Tarnowie - Krzyżu, w uroczystość odpustu na Podwyższenie Św. Krzyża w niedzielę 17 września 1989 roku.”
Ksiądz Arcybiskup odsłonił tę pamiątkową tablicę, przecinając wstęgę biało - żółtą, a następnie poświęcił uroczyście Krzyż, pokropił wodą święconą i okadził. Po tym obrzędzie ksiądz Henryk Kościsz, notariusz Kurii Diecezjalnej, odczytał akt erekcji Drogi Krzyżowej, czyli Kalwarii świętego Krzyża na górze Krzyskiej w parafii świętego Krzyża w Tarnowie-Krzyżu, podpisany przez Arcypasterza diecezji i opieczętowany pieczęcią Kurii Diecezjalnej w Tarnowie, który to akt, umieszczony w ozdobnym szklanym pojemniku, szczelnie zamkniętym, ksiądz Arcybiskup zamurował w przygotowanej wnęce fundamentu Krzyża wraz z dwoma kamieniami: jednym przywiezionym z Bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie, drugi z kaplicy grobu świętego Piotra Apostoła w Rzymie.
STATUA CHRYSTUSA ZMARTWYCHWSTAŁEGO
Droga Krzyżowa zwana także małą Kalwarią Krzyską w parafii Podwyższenia Krzyża świętego i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Tarnowie Krzyżu poświęcona została „na chwałę Chrystusa Ukrzyżowanego i ku uświęceniu i zbawieniu nieśmiertelnych dusz”. Wówczas powstał projekt, by uwieńczeniem Kalwarii była odpowiednia Statua Chrystusa Zmartwychwstałego.
Projekt statuy Chrystusa Zmartwychwstałego wykonał artysta rzeźbiarz Mieczysław Stobierski z Krakowa, który po zatwierdzeniu przez Władze diecezjalne został przekazany do realizacji. Figurę wysokości 240 cm wykonał w latach 1989 - 1990 tenże artysta rzeźbiarz M. Stobierski. Jest to rzeźba wykonana w kamieniu (marmur mielony z cementem), która przedstawia w bardzo ekspresyjny sposób chwilę opuszczenia przez Zmartwychwstałego Pana grobu wykutego w skale (por. Łk 23,53). Chrystus wznosi się ponad grób, Jego wzniesione ramiona, z widocznymi na dłoniach śladami gwoździ, wyrażają zwycięstwo nad śmiercią, piekłem i szatanem, kierując myśli widza ku temuż zwycięstwu. Statua Zmartwychwstałego Pana umieszczono nad XIV stacją Drogi Krzyżowej na żelbetonowym cokole wysokości 190 cm, szerokości 90 cm, wskutek czego góruje ona nad całym placem Drogi Krzyżowej. Na cokole statuy umieszczono napis - litery wykonane z brązu – „JA JESTEM ZMARTWYCHWSTANIEM I ŻYCIEM”, (J 11,25). Wspomniana XIV stacja, a więc i statua Zmartwychwstałego Chrystusa znajduje się naprzeciw kaplicy ogrojcowej i w ten sposób zaznaczono całość tajemnicy paschalnej Chrystusa.
Została poświęcona przez Księdza Biskupa prof. dr hab. Józefa Życińskiego w III niedzielę Adwentu 16 XII 1990 roku. W czasie Mszy świętej Arcypasterz diecezji wygłosił głębokie w treści Słowo Boże, w którym ukazał czym jest Krzyż Chrystusa, Jego Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie w życiu każdego wierzącego człowieka, a zwłaszcza w chwilach cierpienia, smutku i doświadczeń. Rozważanie Męki Zbawiciela krzepi nadzieją zwycięstwa dobra nad złem, radości nad bólem i cierpieniem. Dlatego Dostojny Kaznodzieja wyraził radość i szacunek dla tych, którzy przez lata dokładali starań, by w parafii Tarnów-Krzyż mogło powstać sanktuarium Krzyża świętego i by lud Boży, spracowany i utrudzony mógł znaleźć tu pokrzepienie i moc ducha, rozważając cierpienia Zbawiciela. Chrystus nas bardzo umiłował - kończył ksiądz Biskup – dlatego jest z nami. Człowiek utrudzony nie jest więc sam. U Zbawiciela umęczonego i zmartwychwstałego może zawsze znajdować siły i moc ducha.
